Het eerste semester zit er zo goed als op!

Hoi allemaal,

Het heeft even geduurd (veel te lang, ik weet het…) maar nu dan toch even een update. Het is met de studie echt een gekkenhuis geweest de afgelopen paar maanden, vandaar ook dat het een beetje stil was hier van mijn kant.
Ik ga om te beginnen even een stuk terug in de tijd, want zelfs daar heb ik nog niet over geschreven en het is al weer 2 maanden geleden. 25 april is hier namelijk ANZAC Day, oftewel een dag waarbij men hier stilstaat bij iedereen die het Australische/Nieuw-Zeelandse leger gediend heeft of in een van de oorlogen is gesneuveld (ANZAC staat voor Australian and New Zealand Army Corps). Je kunt het een beetje vergelijken met 4 en 5 mei in Nederland, alleen wordt hier zeker niet alleen bij gesneuvelden stilgestaan maar ook bij alle veteranen en iedereen die op dit moment het leger dient of anderszins het land dient. De datum 25 april heeft te maken met het feit dat op deze datum in 1915 de ANZAC aan de zijde van de Britten aan land gingen voor de Slag bij Gallipoli, die uiteindelijk desastreuze gevolgen had met grote verliezen. Dit leidde echter wel tot een groot saamhorigheidsgevoel in Australië (zo leer je nog eens wat geschiedenis!). ANZAC Day begint traditiegetrouw met een Dawn Service, die ook symbool staat voor het tijdstip van de dag dat de landing plaatsvond. Dat betekende dat deze dienst tegen 6 uur ’s ochtends begon. Ondanks dat tijdstip en het feit dat we er bijtijds moesten zijn omdat er extra drukte werd verwacht vanwege het 100-jarige jubileum zijn we er met een aantal naartoe geweest. Je kunt de dienst zelf goed vergelijken met de 4 mei-dienst in Nederland, maar wat deze Dawn Service toch extra bijzonder maakt is dat het tijdens zonsopkomst plaatsvindt, wat er toch een extra dimensie aan geeft. Na deze dienst was er nog een parade en een tweede dienst in de stad, en ik ben nog met een van de anderen nog bij de parade gaan kijken. Dit is een parade waarin alle veteranen, alle mensen die momenteel het leger dienen en ook nabestaanden van gesneuvelden door de stad lopen, terwijl al het toegestroomde publiek als blijk van waardering met vlaggetjes naar ze zwaait of ze applaus geven. Je zag ook duidelijk de reacties en emoties van de mensen die meeliepen, het was ook een enorme eer voor hen. Toch ook echt wel een bijzondere dag.
Voor de rest was het al weer gauw over tot de orde van de dag. Dit soort dagen dat we er even op uit zijn geweest zijn helaas bijzonder spaarzaam geweest, en als je ons zou vragen hoeveel we al van de stad en omgeving hebben gezien, dan is het antwoord “voornamelijk de universiteit”. Het waren bizar lange dagen dat we met de neus in de boeken en opdrachten zaten, en dat dag in, dag uit. Vooral alle opdrachten namen bijzonder veel tijd in beslag, vooral het onderzoeksproject waar we ook mee bezig zijn. Daarvoor moesten we een volledig protocol opzetten, en dat is een enorme tijdrovende bezigheid geweest. Het kost dan ook nog veel extra tijd als een van je groepsgenoten besluit om alleen maar te helpen wanneer het hem uitkomt en je bent al maar met z’n drieën. Maar goed, uiteindelijk is het allemaal in orde gekomen en heb ik alles netjes op tijd af kunnen ronden. Maar doordat de opdrachten allemaal zo ontzettend veel tijd in beslag namen bleef er weinig tijd over voor de andere dingen die nog gedaan moesten worden, zoals het lezen van artikelen en oefenen van dingen die we leren. We moesten echt continu keuzes maken want alles doen ging gewoon echt niet. Dus dan schieten dat soort dingen er toch vaak meer bij in dan je zou willen. Het was soms best wel even frustrerend dat je zo ontzettend veel tijd in je studie steekt en dan nog kun je bij lange na niet alles doen wat je zou willen doen. Die ene dag in het weekend vrij houden voor ontspanning was dan ook bijzonder moeilijk, want hoe kun je lekker ontspannen als je weet dat er een grote berg werk op je ligt te wachten… Maar uiteindelijk kun je niet eeuwig doorgaan. Gelukkig hebben we het wel allemaal ontzettend naar onze zin en vinden we het enorm leuk om al die nieuwe dingen te leren, want dat is wel wat ons op de been houdt en wat enorm helpt om door te kunnen blijven zetten. En we hebben er ook allemaal evenveel last van, je zag duidelijk dat het op iedereen invloed heeft.
Nadat alle opdrachten waren ingeleverd was het meteen volle bak aan de slag met de tentamens. De laatste deadlines van de opdrachten lagen nog rond het weekend na de laatste lesweek, dus het was meteen volle bak omschakelen en doorgaan. Na de laatste lesweek hadden we eerst een studieweek voordat de tentamenweken begonnen, dus dat was bijzonder welkom. Deze week hebben we dan ook vooral gebruikt om in de ochtend samen op de universiteit te oefenen voor het praktijktentamen, en dan de rest van de dag te gebruiken om te studeren voor de theorietentamens. Dit viel allemaal niet mee, want zeker voor het eerste theorietentamen dat we hadden moesten we bijzonder veel leerstof in ons hoofd zien te krijgen. We maakten dan ook gerust de hele week dagen van grofweg 9 tot 9 (als het niet langer was) en dat dag in, dag uit weer. En dat terwijl je merkt dat je hersenen al absoluut niet meer volle bak werken na maandenlang dit soort dagen maken. Soms moet je dingen 3 keer lezen en dan nog komt het niet binnen. Niet prettig, maar het is niet anders. In de eerste tentamenweek hadden we het praktijktentamen op dinsdag en dan het eerste en zware theorietentamen op donderdag. Afgelopen dinsdag hadden we dan het andere theorietentamen wat van hetzelfde vak was als de praktijk en daarom gelukkig qua voorbereiding minder zwaar was. Daarom zijn we donderdagmiddag na het andere tentamen ook gaan lunchen om even ontspanning te hebben. Toch was het bijzonder lastig om ons nog op te laden voor het laatste tentamen, maar we zijn er doorheen gekomen. Voor mijn gevoel gingen ze over het algemeen prima, maar het blijft altijd afwachten, en zeker een praktijktentamen is bijzonder lastig inschatten, dat kan alle kanten op. We hebben alles nu achter de rug en daarmee zit het eerste semester er zo goed als op. Het is nu wachten op de resultaten. De officiële resultaten komen pas over 3 weken, maar als het goed is krijgen we het wel een week eerder te horen als we een tentamen niet hebben gehaald, zodat je je kan voorbereiden voor het hertentamen. Dus dat betekent dat we dan wel weten wat eigenlijk het belangrijkst is om te weten. Het is nu dus afwachten, en tot die tijd gaan we dan ook lekker genieten van onze welverdiende vrije tijd. Om het afsluiten van de tentamens te vieren zijn we dan ook met zo’n beetje iedereen van de opleiding wat gaan drinken in een van de cafeetjes op de campus, en daarna ben ik nog met een paar anderen wezen eten. Het was in ieder geval aan iedereen af te lezen hoe ontzettend moe ze allemaal waren, ik denk dat iedereen zo gerust een week zou kunnen slapen. Gelukkig hebben we als alles mee zit vrij tot begin augustus, hoewel er door de meesten nog wel doorgewerkt moet worden aan het project. Maar we gaan ons nog een partij rot vervelen met z’n allen…
Gisteren was het dan natuurlijk ook nog mijn verjaardag (allemaal onwijs bedankt voor alle lieve berichtjes!). Ik had dan ook nog met een van mijn vrienden besloten om niet eindelijk eens te gaan uitslapen, maar om al vroeg te gaan hardlopen bij de rivier. We hadden met een paar anderen afgesproken om naar Fremantle te gaan om mijn verjaardag te vieren, en we konden dus niet te laat gaan. Ach ja, het was wel een lekkere manier om de dag te beginnen, en we kunnen nog een maand lang uitslapen. In Fremantle zijn we met z’n zessen gaan lunchen, en een van mijn vrienden had ook nog een heerlijke cheesecake gebakken voor de gelegenheid. Ze hadden ook nog kaarsjes meegenomen, dus ze hebben er een mooie feestelijke taart van gemaakt. Na de lunch en de taart hebben we nog wat rondgelopen en vooral even lekker van de vrije tijd en de zon genoten. Het was met een graad of 18 niet bijzonder warm maar we hadden wel de hele dag stralende zonneschijn en daarmee was het weer toch een stuk beter dan wat ik de laatste jaren in Nederland op mijn verjaardag heb gehad. Uiteindelijk heb ik toch zeker een lekker dagje gehad!
Er worden zo langzamerhand ook steeds meer plannen gemaakt met wat we gaan doen in de vakantie, en hopelijk kunnen we dan ook zeker een boel leuke dingen gaan doen. Maar eerst vliegt iedereen alle kanten uit om te genieten van wat vakantie voordat de resultaten komen. Ik ga dan ook morgenochtend vroeg mijn huurauto ophalen en ga daarmee een week op pad het binnenland in. Even lekker eruit en hopelijk mooie dingen zien! Maar daarover dan de volgende keer meer…

Liefs,
Mandy