Nog maar 2 maanden te gaan...

Hoi allemaal,

Ja, jullie lezen het echt goed. Nog maar 2 maanden te gaan en dan zit de opleiding er als het goed is op. Sterker nog, we hebben nu nog maar 5 lesweken, 1 studieweek en 2 tentamenweken te gaan en dan zijn we echt klaar (als we niet hoeven te herkansen). De tijd gaat hard, echt heel hard. Het is een raar idee dat het einde zo langzamerhand toch in zicht begint te komen. Aan de ene kant kijken we er met z’n allen naar uit om klaar te zijn, vooral kijken we uit naar de verlossing van de studiedruk, maar aan de andere kant zien we er ook wel een beetje tegenop. Het einde van de opleiding gaat namelijk ook betekenen dat langzaam aan steeds meer vrienden en studiegenoten naar huis zullen gaan. Dat zal ook heel vreemd zijn. Maar goed, zover is het nu nog lang niet, we hebben nog wat weken voor de boeg.
Over het algemeen is het dit semester iets beter te doen dan in het eerste semester. Het is niet zo dat ik minder tijd kwijt ben aan het studeren, want de dagen zijn absoluut nog net zo lang en zwaar, maar het feit dat ik nu binnen die tijd wel vrijwel alles gedaan krijg wat ik wil doen is een groot verschil. Dat zorgt er toch ook voor dat er wat meer gemoedsrust is en dat je niet continu keuzes moet maken wat je wel gaat doen en wat je moet laten schieten. Want dat was in de eerste helft echt geen fijn gevoel. Het is nu ook wat makkelijker om op die ene dag die ik vrij probeer te houden ook echt een beetje te ontspannen, want je hoeft je toch iets minder zorgen te maken over die enorme berg werk die nog wacht. Maar toch blijft het zwaar en zie je bij iedereen de ogen weer steeds kleiner worden. Het blijft soms toch echt een gevecht om door te blijven gaan op de momenten dat je je eigenlijk niet kan concentreren en je echt moe bent, maar je weet dat je door moet. Gelukkig hebben we wel iets meer afwisseling doordat we nu voor ons project vooral op een praktische manier bezig zijn met het verzamelen van resultaten, en dat we niet meer al die uren achter de laptop doorbrengen. Dat helpt ook wel iets. Over het algemeen is het wel ietsje beter te doen dus.
Inmiddels hebben we er ook al weer twee tentamens op zitten. Het eerste tentamen was een openboek tentamen voor een vak dat volledig gaat over pijn en alle aspecten die daarbij komen. Dit vak gaat hierbij echt diep in detail in op deze dingen en is daarmee ook het pittigste vak dat we dit jaar hebben. Het is interessant om meer te leren over hoe alles hierbij in zijn werk gaat, maar we hebben toch ook geregeld het gevoel dat het ons een beetje boven de pet gaat en we zeker niet alles zullen gaan onthouden. Maar dat hoeft ook niet, dit vak is met name om ons beter begrip te geven en handvaten te geven die je ook in de praktijk kunt gebruiken, en we hoeven dan ook niet alle details te onthouden, we moeten proberen het te begrijpen. Maar dat is soms ook al behoorlijk lastig. We zagen met z’n allen dus ook behoorlijk op tegen dit tentamen. Het was een tentamen dat voor een periode van 24 uur online werd gezet, en omdat het openboek was mochten we het thuis maken, of waar je dan ook wilde. We hoorden al dat de gemiddelde tijd om het te maken voorgaande jaren 4 tot 6 uur was geweest, dus iedereen had al die periode volledig vrij gehouden en ook vaak al van tevoren eten gekookt. Uiteindelijk heb ik er zelf denk ik een kleine 5 uur over gedaan, best netjes dus, maar ik hoorde al van anderen dat zij er veel langer over hebben gedaan. Ook hebben we begin vorige week een praktijktentamen gehad over alles wat we tot nu toe hadden gedaan dit semester. Van beide tentamens hebben we inmiddels de resultaten ook terug en ik heb ze ook gehaald met resultaten waar ik zeker tevreden mee mag zijn. Dus dat hebben we vast achter de rug. Voor de rest hebben we dit semester nog een schriftelijke opdracht die uit twee delen bestaat voor het vak over pijn, een stageportfolio en de afronding van ons project, en dan aan het einde van het semester nog een praktijktentamen en een schriftelijk tentamen. We hebben het idee dat het wel redelijk te overzien is voor deze laatste weken, en dat het toch allemaal langzaam aan een klein beetje rustiger wordt en zou moeten worden, maar het blijft altijd afwachten.
Verder doen we ook uiteraard wel ons best om ook een beetje te ontspannen. Hier nemen we eigenlijk met name een beetje tijd voor rondom de “vakantie” weken (zeg maar zelfstudieweken, want hard werken zullen we). Eind augustus/begin september hadden we zo’n week, en die begonnen we op vrijdagavond dan ook door in de buurt trampoline te gaan springen. Er is een complex hier waar ze vele trampolines hebben waar je op verschillende manieren kunt springen (gewoon springen, trefballen, basketballen, tegen de muur op lopen, etc.). We hebben er veel lol mee gehad en hebben ook even lekker wat energie kwijt gekund. Wel stond iedereen de volgende dag strak van de spierpijn…
Verder was ook een van onze docenten spontaan met het voorstel gekomen om ons mee te nemen op een hike door het John Forrest National Park, een park dat op ongeveer een half uurtje rijden ligt van de stad. Het was er ook de ideale periode voor, aangezien augustus, september en oktober hier de maanden zijn van het ‘wildflower season’, oftewel, alle wilde bloemen staan vol in bloei. Dit nationale park is een van de parken waar deze bloemen dan ook volop te vinden zijn. Deze docent komt vaak in het gebied en kent het dan ook erg goed, en hij nam ons daarom ook mee naar het minder bekende deel van het park, en nam ons mee buiten de vaste wandelroutes. We zijn daardoor ook zeker op een aantal mooie plekken geweest, en daarnaast hebben we ook meer kangoeroes gezien dan mensen.
Afgelopen week hadden we dan de tweede en laatste “vrije” week van dit semester. De vrijdagavond van het eerste weekend zijn we dan ook begonnen met een diner in een Japans restaurant, waar de vriendin van een van mijn vrienden ook werkt. Zij bediende ons ook die avond, en het was ook leuk om op die manier adviezen te krijgen over wat te bestellen.
Vorige week zondag zijn we dan uiteindelijk op de boot gestapt om walvissen te gaan spotten. We hadden hier een mooie aanbieding voor gezien en hadden dat dan ook met z’n zevenen geboekt. In eerste instantie zouden we twee weken eerder gaan, maar die tocht werd helaas afgeblazen vanwege slecht weer. We mochten echter gratis omboeken voor een andere datum, dus afgelopen zondag zijn we gegaan. Helaas waren er wel twee vrienden die uiteindelijk niet mee konden, maar een paar anderen hadden twee huisgenoten meegenomen, en zo waren we toch nog met zeven. Het was een boottochtje van een uurtje of drie, en het duurde best wel even voordat we in een gebied op zee kwamen waar we de walvissen konden zien. Ze waren in het begin ook nog best wel verstoppertje aan het spelen, maar uiteindelijk hebben we er een paar gezien. Ze maakten er ook nog een aardig showtje van door af en toe even flink die staarten in de lucht te gooien, toch echt wel een mooi gezicht. Uiteindelijk kwamen we rond lunchtijd weer terug aan de kade en zijn we nog even in een cafeetje gaan zitten voordat we weer naar huis gingen.
Afgelopen woensdag hadden we ook besloten om de zelfstudieweek even lekker te breken met een picknick in Kings Park. Iedereen nam wat te eten of drinken mee, en zo hadden we een behoorlijke hoeveelheid om een goede lunch van te hebben. Uiteraard hadden we veel te veel van alles en bleef de helft over, ondanks dat iedereen zodanig veel had gegeten dat we de rest van de dag nauwelijks meer wat hoefden. Het was ook prachtig mooi weer en we hadden een mooie plek gevonden met uitzicht over de stad en de rivier, dus we hebben er echt even lekker van genoten.
Voor de rest is het nog even flink de schouders eronder zetten voor de komende weken, nog even doorzetten. Maar daarna wacht natuurlijk ook de beloning voor het harde werken, waar we het allemaal voor doen. Ook ben ik wel al bezig geweest met wat plannen maken om na afloop te reizen, dus dat zijn nog wel lekkere vooruitzichten. Komt best goed dus!

Liefs,
Mandy