Melbourne, Canberra, Sydney en de Blue Mountains

Hoi allemaal,

De tijd gaat snel voorbij, en ik heb dan ook weer veel gezien en gedaan in de tussentijd. Om verder te gaan waar ik was gebleven de vorige keer natuurlijk eerst wat over Melbourne en de Australian Open. Ik ben mijn bezoek aan Melbourne begonnen met een gratis wandeltour door de stad, wat een leuke start is, aangezien de gidsen je van alles vertellen over de geschiedenis en ook allerlei verhalen achter bepaalde gebouwen of straten/wijken in de stad. Daarnaast geven ze je ook informatie waar je moet zijn voor bijvoorbeeld de leuke cafeetjes, restaurantjes en winkels. Dit was dan ook een leuke manier om de stad wat te kunnen verkennen, en het maakte het ook makkelijker om de rest van mijn tijd te plannen. Melbourne is ook een stad die bekend staat om zijn kleine smalle straatjes die vol zitten met cafeetjes, koffiehuisjes en restaurantjes, en dat is ook zeker wat de stad leuk maakt. In vergelijking met Perth is het ook behoorlijk druk in Melbourne, maar als je het mij vraagt op een goede manier. Perth was soms wel erg stil, en Melbourne is duidelijk gewoon een heel stuk levendiger. Er was in de stad ook genoeg te zien, zoals allerlei oude gebouwen als de State Library, de Town Hall, het Parliament House en nog veel meer. Bekendere plekken in de stad zijn Flinders Street Station, Federation Square en St Paul’s Cathedral. Ook is in een aantal van de kleine smalle straatjes ‘street art’ te vinden. Ook ben ik naar boven geweest in de Eureka Tower, een hoge wolkenkrabber waar ze op de 88e verdieping een uitkijkplatform hebben, vanwaar je 360 graden uitzicht hebt. Heel gaaf om te zien. Ik was rond zonsondergang gegaan, dus eerst zie je alles in daglicht, je ziet de zon wegzakken en daarna zie je nog alles in het donker.
Dan was er natuurlijk ook de Australian Open. Dat was ook een ontzettend gave ervaring, en ik heb dan ook de kans aangegrepen om op het centre court te zitten. Dat was ook heel goed te doen, want de Rod Laver Arena is niet zo gigantisch groot (op tv lijkt hij een heel stuk groter), waardoor je het gewoon goed kan zien, volgens mij ook vanaf de bovenste rij, zonder dat je het alleen maar via de grote schermen kan volgen. Ik vond de sfeer in het stadion ook echt heel gaaf om mee te maken, zeker tijdens de wedstrijd van Hewitt op de dinsdagavond. Ondanks dat hij tegen een andere Australiër speelde stond het publiek zo ontzettend op de banken voor hem, dat gaf gewoon kippenvel. Het was ook mooi om de emotie mee te maken, zeker omdat Hewitt ook zijn overwinning vierde alsof hij het toernooi had gewonnen. Maar ook tijdens de andere wedstrijden was de sfeer erg goed. Ik heb er allerlei grote namen zien spelen en me er geregeld over lopen verbazen hoe ontzettend goed ze zijn. Natuurlijk ben ik ook wel langs de buitenbanen geweest en heb hier en daar nog een Nederlander zien spelen en later ook een paar dubbels. Al met al echt super om mee te maken, want een grandslam is natuurlijk toch anders dan de gewone reguliere toernooien.
Vanuit Melbourne ben ik daarna met de nachtbus naar Canberra gegaan. Canberra is de hoofdstad van Australië, en echt totaal anders dan Melbourne. Het is een vrij kleine stad maar toch ook weer groot, met name omdat er niet zo heel veel mensen wonen maar de afstanden toch groot zijn. Alles was ook behoorlijk ver uit elkaar, en dat maakte het wel eens wat lastig om dingen te kunnen gaan zien. Canberra is ook heel stil, nog veel stiller dan Perth, en heeft meer weg van een provinciestadje dan van een hoofdstad. Het is ook wel een beetje een apart verhaal ook, want de hele reden dat Canberra is ontstaan is dat toen Australië één land werd (toen de verschillende kolonies samengingen) Sydney en Melbourne er onderling niet uit konden komen wie de hoofdstad zou worden. Dus dan bouw je toch gewoon een nieuwe hoofdstad er tussenin? Omdat Canberra ook een stuk jonger is dan de andere grote steden zie je er dus ook niet echt gebouwen uit de goudkoortstijden van de 19e eeuw, die je in de andere steden wel veel ziet. Er zijn wel wat interessante dingen te zien, zoals het Australian War Memorial, dat zeker een indrukwekkend en groot monument is, dat alle slachtoffers herdenkt uit oorlogen waar Australië bij betrokken is geweest. Naar het Memorial toe loopt de Anzac Parade, waarlangs ook allerlei kleinere monumenten zijn opgericht voor elke oorlog waar ze in gevochten hebben. Ook was er het Old Parliament House en het huidige Parliament House, waar je ook in kon. Nou heb ik niet zoveel met politiek, maar toch is het wel interessant om wat van de zalen te zien waar ze voorheen en nu zitten. Over het geheel vond ik het zeker prettig om een tussenstop te hebben tussen Sydney en Melbourne, maar op een paar dingen na was het denk ik niet de meest interessante stop die ik heb gemaakt.
Vervolgens was het tijd om door te reizen naar Sydney. Na alle bus- en treinreizen van zo’n 7-8 uur die ik tot dusver had gemaakt, was deze busreis van 3,5 uur een peulenschilletje. Het was zo voorbij, en rond lunchtijd kwam ik aan in Sydney. Het was toen Australia Day, dus ik ben richting de evenementen gegaan. Met name rondom Circular Quay was overal live muziek en ’s avonds was er vuurwerk bij Darling Harbour. Toch nog vuurwerk dit jaar. Het vuurwerk is niet zo groot als vorig jaar in Perth, maar het was zeker de moeite waard. Het was in ieder geval ook hier gezellig druk maar ondanks dat er soms best wat mensenmassa’s moesten verplaatsen verliep alles ordelijk. Verder heeft Sydney natuurlijk ook veel dingen te zien en doen, dus ook de dagen daarna heb ik me absoluut vermaakt. Zo ben ik naar de botanische tuinen geweest, heb ik rondjes gemaakt langs gebouwen, uitkijkpunten en een enkel museum, en heb ik natuurlijk uitgebreid naar de haven gekeken, want dat is er wel eentje die je niet zo snel ergens anders ziet. Ook ben ik naar The Rocks geweest, de oudste wijk van Sydney, waar je nog een paar van de oudste gebouwen en huisjes van de stad vindt, en ook een markt in het weekend en allerlei kleine straatjes en cafeetjes. Ik heb hier ook weer een gratis wandeltour door de wijk gedaan, waarmee je nog wat meer geschiedenis en verhalen meekrijgt. Niet altijd even florissante verhalen, maar wel interessant om wat meer te horen over hoe het leven in vroegere tijden was. Ook ben ik nog naar Bondi Beach geweest, natuurlijk een erg bekend strand, en heb hier een wandeling gemaakt langs de kust naar twee stranden verderop. Bijzonder mooie wandeling en toch een mooie kustlijn. Ook ben ik met de boot naar Manly geweest en heb ik hier ook nog wat langs de kust gewandeld. Maar letterlijk en figuurlijk het hoogtepunt van mijn tijd in Sydney was toch wel het beklimmen van de Sydney Harbour Bridge. Je gaat in groepjes met een gids op pad en wordt eerst helemaal voorbereid en in je pak met allerlei materialen gehesen. Je krijgt namelijk ook een brede riem om je middel, waarmee je via een ketting aan een kabel aan de brug wordt gezekerd. Je gaat namelijk over smalle paadjes en over trappen en ladders omhoog en komt uiteindelijk bovenop de boog van de brug terecht. Er zijn wel overal goede relingen en je moet wel echt gigantisch je best doen om je riem en zekering af te krijgen, dus kan er niets mis gaan. Maar toch was het in het begin dan ook best wel een beetje spannend, maar het was ook zo gaaf, en je hebt zo’n prachtig zicht over de haven, Opera House en de stad. Echt super om te doen.
Vanuit Sydney ben ik ook nog twee dagen naar de Blue Mountains geweest. De vorige keer dat ik daar was met een dagtrip heb ik er voor mijn gevoel vrijwel niets van gezien, dus dat wilde ik dit keer toch wat inhalen. Ik ben er met de trein heen gegaan en had er een overnachting, dus ik had mooi wat tijd. Ik kreeg vanuit mijn hostel kaartjes met tips mee, en uiteraard heb ik wel net als de vorige keer de Three Sisters gezien vanaf het uitkijkplatform waar alle bussen ook komen, maar ik had nu ook rustig de tijd om wat wandelingen te doen. De eerste dag dat ik er was heb ik vooral een Cliff Walk gedaan, die hoger gelegen was en waar je overal mooie uitzichten had op de vallei, waar je de blauwe gloed over de bomen ook goed zag. Deze dag heb ik een groot deel van de dag samen met een Vlaamse gewandeld die ik ergens onderweg was tegengekomen, en dan is het ergens toch ook wel weer leuk om een beetje Nederlands te kunnen praten. De tweede dag ben ik dan afgedaald naar de vallei, en heb daardoor gewandeld. Hier deed het landschap op sommige plekken denken aan een regenwoud. De afdaling en later natuurlijk ook weer beklimming waren best pittig maar zeker de moeite waard.
Nu is het dan inmiddels zover dat ik Sydney weer ga verlaten en mijn weg ga vervolgen langs de oostkust, in noordelijke richting. Straks stap ik op de nachtbus richting Coffs Harbour, en gaat de reis er waarschijnlijk anders uit zien. Minder steden en meer dorpjes en natuur. Ik kijk daar ook weer naar uit. Sowieso geniet ik van alles wat ik mee mag maken en van de plekken waar ik kom. De afgelopen dagen heb ik ook geprobeerd om nog extra te genieten, zeker omdat ik heb gehoord dat een van mijn reisgenoten van de Kangaroo Island tour na thuiskomst bij een ongeluk op zijn werk om het leven is gekomen. Dit plaatst dingen natuurlijk ook in een ander perspectief en laat ook maar weer zien dat je absoluut niet kunt voorspellen wat er morgen komt. Hij heeft zijn droom om naar Australië te gaan in ieder geval nog wel waar kunnen maken, maar toch is het erg wrang. In ieder geval probeer ik hierdoor alles nog wat intenser mee te maken, al hoort daar soms ook de pijn in de voeten bij na een lange dag lopen. Ja, zelfs daar geniet ik van, want het is het meer dan waard.
In ieder geval ga ik proberen over niet al te lange tijd weer meer te laten horen en ook mijn foto’s wat te updaten, want daar ben ik niet helemaal mee bij. De foto’s van Melbourne staan er wel in, maar hopelijk kan ik de rest ergens komende dagen erbij posten. Tot gauw maar weer!

Liefs, Mandy